شب

به تو چه ؟  ناحیه ی شب چقدر تاریک است

فکر ِ بد بختی ِ خود باش ، سفر نزدیک است

چمدانی پـُر ِ بغض و تـَرَک ِ وا نشده

و خط ِ خاطره که منتظر ِ تفکیک است

باورت نیست هنوز این همه آوار ِ غزل

شب زده درز ِ  نگاهت چقدر باریک است

به شکوفایی ِ تندیس ِ سکوتم شک کن

کوچه ی بغض پُر از وسوسه ی شلیک است

ته نشست ِ همه ی خاطره ها یک مرد است

با غروبی تهی از تو ، پـُر ِ رفتن در دست

سعید کریمی - دی ماه 1377

در باران

نباید سخت باشد مرگ در باران

برای من ٫ که تن خیس هر آوازم

سرشتم مرثیه سان راوی مرگ است

که با مردن ٫ که از مردن می آغازم .

دیباچه

زیبا ترین حرفت را بگو

شکنجه ی پنهان سکوتت را آشکاره کن

و هراس مدار از آنکه بگویند

ترانه یی بیهوده می خوانید

چرا که ترانه ی ما

                         ترانه ی بیهودگی نیست

چرا که عشق 

                   حرفی بیهوده نیست .

احمدشاملو