بی پرده

در این شب بی پرده ، عریان شو از این بوسه 

عریان شو به ضرب ِ عشق ، این لحظه همین بوسه

عصیان زده چون موجم ، بر ساحل آغوشت

جزر و مدی از خواهش ، بر جذبه ی تن پوشت

لمس ِ تو حریق ِ شب ، هُرم ِ نفس ِ خورشید

فصلی که زمان در خویش ، تن ریخت ، غزل رویید

رویای حقیقت پوش ، تردید ِ یقین آلود

باید که ترا سر رفت ،  باید به تو عاشق بود !

من با تو به شکل ِ عشق ، من با تو به شکل ِ ما

بی مرز ترین تصویر ، از دلهره ی دریا

هر لحظه ی این شب را  ، صد بوسه قرق کرده

عریان شو بپوشانم  ، در این شب ِ بی پرده

از آبی و آب و ابر  ، تا سبز  ِ تو می رقصم

همپای تو می رویم  ، با نبض ِ تو می رقصم

تا تو که گریزی نیست ، با من که محابا نیست

ما آخر  ِ این راهیم ،  راهی که پس از ما نیست .

شهریور 84

مرد بی ساز

مرد ِ بی ساز

بغض ِ بی لب

طرح ِ بی بوم

شام ِ بی روز

خطی ممتد 

رو به بن بست

توی تنهایی ِ دستاش      سیم سازی که نداره !

نتی زخمی تو گلوشه        ابریه ، میخواد بباره

مرد ِ بی ساز

بغض ِ بی لب

طرح ِ بی بوم

نه حضوری ، نه صدایی            
خواب و بیداریش سکوته

آسمونی نیست توی رویاش     
هر چی هست ،
جنس ِسقوطه

مرد ِ بی ساز .

مرداد 80